Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Δυο μικρά ποιήματα για ένα αίνιγμα και ένα δρόμο



Ι

Για σένα στις επιθυμίες μου
λόγος δεν έγινε ποτέ.
Δεν σε προέβλεψαν ποτέ
τα όνειρά μου.
Οι προαισθήσεις μου
δε σε συνάντησαν.
Ούτε η φαντασία μου.
Κι όμως
μια ανεξακρίβωτη στιγμή
σ΄εξακριβώνω μέσα μου
ένα έτοιμο κιόλας αίσθημα.

ΙΙ

Πλατιά που ήταν η Σταδίου
καθώς χωρούσε
το μεσημέρι το εύχυμο
τον ανδρισμό σου,
και μένα
βαδίζοντας πλάι σου
σε απόσταση
μιας ολόκληρης θλίψης.



Κική Δημουλά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου